Αφαίρεση

Από ένστικτό συνομιλούμε- κάποια βράδια

δεν τους πρόλαβα

τους δίνω το χέρι- κάποια βράδια

είχαν κι άλλο να διανύσουν, δεν πρόλαβαν

δεν ανήκαν. Εξουθένωση.

Είναι η κατάρα ενός ανάποδου λευκού,

-η τρέλα -

του να βυθίζεις ένα μάτι σ’ ένα άλλο κι απεγνωσμένα να εμμένεις

κι αυτό προβάλει εικόνες άρνησης, δηλαδή μαύρο, εγκιβωτισμένο

η κούνια η παλία;

-ο χρόνος-

κι αυτό κρύβεται οπισθοχωρεί χάνεται γίνεται λευκό

και εσύ πάλι λευκό κοιτάζεις

άπειρο

η άρνηση να εξερευνήσεις τα αίτια του προηγουμενου θανάτου του

-δικαίωμα-

Από ένστικτό τους περιγράφω κάποια βράδια  την ίδια ιστορία

τους δίνω λέξεις – κάποια βράδια

Και το πρωί  κάποιες μου λείπουν

είναι η αφαίρεση που μας προσθέτει.

Στον.