Η περιγραφή του άγνωστου άνδρα, για τον ιδρώτα
που έσταζε απ’ το μυαλό της,
σάστισε
τον οικείο της άνθρωπο, τον πιο οικείο που μέχρι το τέλος της, κρατούσε ζωντανό
στα σοκάκια που έφτιαξε με τα μάτια της μέσα στο σπίτι, για να μπορούν να αλλάζουν
διαδρομές κυρίως τις νύχτες που δεν κοιμότανε κανείς τους, κι όχι, κανένα θέμα
με το θάνατο δεν είχε, παρά μονάχα όταν εκείνος το έσκαγε, για λίγο, όταν της έφευγε
απ’ τα λουρί.
Την έπιανε απελπισία.
Κι οι δύο άντρες της μοιάζανε άγνωστοι μέχρι να επιστρέψει ο σκύλος.
photo:F.Viscuso
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου