Κακόφημος κύκλος.

Ξεκάθαρα τολμώ να πω πια

λέω

πως είμαστε όλοι εμείς, οι μικροί πόλεμοι

και οι μεγάλοι,

οι κινητοί ή σταθεροί, στους δρόμους ελεύθεροι,

πολλές πληθωρικές βόμβες

κι όταν διασταυρωθούμε

το μόνο που τολμάμε ν’ ανταλλάξουμε

το λέω πυρά

προς πάσα κατεύθυνση , και μεταξύ μας,

και εξ-επαφής.

Κανένα πρόβλημα. Όλα κανονικά. Θα συνεχίσουμε το δρόμο μας.

Ψάχνω να βρω, να θυμηθώ όσα ανταλλάσαμε

αγνοί, ανέμελοι

όχι από άποψη, αλλά από συγκυρία ;

Ψάχνω κάτι συνειδητό

πυρά ή όποια γνήσια, τα πρώην ανθρώπινα.

Ψάχνω να βρω ένα τετράγωνο καθαρό

που δεν παρείσφρησε η τρέλα.

Ψάχνω μιαν άκρη - απο τη μέση ενός κύκλου που τον βαφτίζουμε αίμα-

να την τραβήξω

να σπάσει αυτό το σχήμα το κακόφημο, που λέω, που τριγυρίζει όταν μολύνεται.